۱۳۹۱ اردیبهشت ۲۲, جمعه

تنهایی ....!


به گوشه یی مینشنم

مثل همیشه تنها

سرم را به دیوار میچسپانم

چشمانم را میبندم

به فکرمیروم  و غرق رویامیشوم

برای لحظه یی  جوان میشوم

روی لبانت

خنده نقش میبندد

                     قاه قاه میخندی !

صدایت به صحن اتاق میپیچد

کسی دیگری نیست

عقربه ساعت دونده تر شده

                                دوباره پیر میشوم ....

21/2/91 کابل 

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

سلام دوستان لطفادرباره وبلاک من نظر بدهید ویا به آدرس ذیل درتماس شوید www.hayat_rezayee22@yahoo.com