روز کار گر درکابل درحالی تجلیل شد که حتی بسیاری از کارگران ازین روز بی خبربودند . این روز درافغانستان در شرایطی تجلیل میشود که اکثر مردم این کشور از نبود کار رنج میبرند .
اما این برای همه رنج دهنده است که نتواند برای خوانواده اش لقمه نانی را از آبله دست خودشان درآورد . این مسله برای همه ما افغانی ها صادق است . چه در داخل افغانستان و چه درخارج از افغانستان ، مهاجرینی که درخارج از افغانستان هستند نیزازین مسله رنج میبرند که نمی توانند لقمه نانی حلالی را برای فامیل شان بدست بیاورند. این دسته ازمهاجران ، مشکلات شان زاییده این ایده است که میزبانان میگویند افغانستان که حالا آرامی شده وشرایط کار برای افغانها در خود افغانستان مهیا شده است ،چرا هنوز مهاجران در کشورهای آنها هستند وبه کشورشان برنمیگردند؟
ضرب المثل قدیمی داریم که " صدای دهل از دور خوش نما است " آنها بی خبر ازین که در افغانستان نه اینکه شرایط کاربرای کارگران معمولی مهیا نیست، بلکه برای باسوادان و کسانیکه از دانشگاه فارغ میشوند نیز به همین منوال است . واقعا نبود کارومشغولیت درافغانستان باعث شده است که بسیاری از جوانان ونوجوانان با مخالفان دولت بپیوندند ویا مجبور به ترک وطن شده و به کشور های دیگر پناه ببرند که حاصل ازین مسافرت های ناخاسته جز رو اوردن به مواد مخدر و معتاد شدن ارمغان دیگری ندارد .
نبود کار که امروز به یکی از بزرگترین معضل در افغانستان تبدیل شده است ، بیان گر این است که دولت افغانستان در طول ده سال گذشته باحضور" چهل نو " کشورخارجی درین کشور، نتواسته است که بستر مناسبی را برای برآورده شدن آرزوهای مردم این کشورفراهم سازند . مشکل اساسی از آنجا نشات میگیرد که در ادارات دولتی و نهاد های خصوصی که درافغانستان فعالیت دارند ، سیستم جذب کارمندان درین ادارات طوری است که روابط برضوابط حاکم است .
اما چه باید کرد ؟ این مسولیتی دست اندرکاران حکومت و مسولان حکومتی است که درین رابطه اقدام جدی کرده و کوشش نمایند که این معضل را هرچه زود تر حل کنند به این معنی که زمینه رشد استعداد ها وظرفیت ها را درکشور بالا برده و وبجای کار گران خارجی نیروی انسانی خود افغانی را بکاربگیرند. که از یگطرف میزان درامد کشور خودما درداخل کشور به مصرف برسد ازطرف دیگر کمک به امنیت افغانستان خواهد کرد .
اما این برای همه رنج دهنده است که نتواند برای خوانواده اش لقمه نانی را از آبله دست خودشان درآورد . این مسله برای همه ما افغانی ها صادق است . چه در داخل افغانستان و چه درخارج از افغانستان ، مهاجرینی که درخارج از افغانستان هستند نیزازین مسله رنج میبرند که نمی توانند لقمه نانی حلالی را برای فامیل شان بدست بیاورند. این دسته ازمهاجران ، مشکلات شان زاییده این ایده است که میزبانان میگویند افغانستان که حالا آرامی شده وشرایط کار برای افغانها در خود افغانستان مهیا شده است ،چرا هنوز مهاجران در کشورهای آنها هستند وبه کشورشان برنمیگردند؟
ضرب المثل قدیمی داریم که " صدای دهل از دور خوش نما است " آنها بی خبر ازین که در افغانستان نه اینکه شرایط کاربرای کارگران معمولی مهیا نیست، بلکه برای باسوادان و کسانیکه از دانشگاه فارغ میشوند نیز به همین منوال است . واقعا نبود کارومشغولیت درافغانستان باعث شده است که بسیاری از جوانان ونوجوانان با مخالفان دولت بپیوندند ویا مجبور به ترک وطن شده و به کشور های دیگر پناه ببرند که حاصل ازین مسافرت های ناخاسته جز رو اوردن به مواد مخدر و معتاد شدن ارمغان دیگری ندارد .
نبود کار که امروز به یکی از بزرگترین معضل در افغانستان تبدیل شده است ، بیان گر این است که دولت افغانستان در طول ده سال گذشته باحضور" چهل نو " کشورخارجی درین کشور، نتواسته است که بستر مناسبی را برای برآورده شدن آرزوهای مردم این کشورفراهم سازند . مشکل اساسی از آنجا نشات میگیرد که در ادارات دولتی و نهاد های خصوصی که درافغانستان فعالیت دارند ، سیستم جذب کارمندان درین ادارات طوری است که روابط برضوابط حاکم است .
اما چه باید کرد ؟ این مسولیتی دست اندرکاران حکومت و مسولان حکومتی است که درین رابطه اقدام جدی کرده و کوشش نمایند که این معضل را هرچه زود تر حل کنند به این معنی که زمینه رشد استعداد ها وظرفیت ها را درکشور بالا برده و وبجای کار گران خارجی نیروی انسانی خود افغانی را بکاربگیرند. که از یگطرف میزان درامد کشور خودما درداخل کشور به مصرف برسد ازطرف دیگر کمک به امنیت افغانستان خواهد کرد .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
سلام دوستان لطفادرباره وبلاک من نظر بدهید ویا به آدرس ذیل درتماس شوید www.hayat_rezayee22@yahoo.com