بنویس !

از کجا و چه بنویسم  اصلا دلم نمی خوا هد که چیزی بنویسم . بعضی وقت ها با خود فکر میکنم که :

 چرا اصلا مینویسم ؟

چرا کاغذ را سیا میکنم ؟

چرا وقتم را ضایع میکنم ؟ در صورتیکه هیچ کس نوشته هایم را نمی خواند . چرا وقتم را به سیا کردن این سطور میگذرانم ......؟

اما یگ حس نا ملموسی اراده ام را به قلم و کاغذ معطوف میدارد که باید چیزی نه چیزی بنویسم . از درد خود بنویسم , از تنها بودن خود بنویسم , از نادانی خود درین عصر انترنت و تکنولوزی بنویسم .

 ولی بازهم دلیلی قانع کننده برای نوشتن نمی یابم  که این نوشته ها به درد چی کسی خواهد خورد؟ چه کسی وقتش را صرف خواندن نوشته های من  خواهد کرد  ؟ و همچنان هزاران سوال دیگر ...

ای کاش سلاطین دوره غزنوی ها زنده بودند که برای نویسنده ها پول بدهند  تا نویسنده ها تشویق  شوند واثری از خودبه جای بگذارند  اما برعکس؛ درین عصر کسی به نویسنده و شاعر پولی نمی دهد, کسی به حرف های  شاعر گوش نمیدهد و شاعر را دیوانه میپندارد به گفته یکی از استادانم " بهترین شاعر دروغ گو ترین آن ها است "  حالا قضاوت به دست شما ....؟